τραχηλώνω

Greek Monolingual

Ν
ναυτ. τοποθετώ αγκύλη επιτόνου, προτόνου ή παρατόνου γύρω από τον λαιμό στήλης ή επιστηλίου ή σε κεραία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τράχηλος. Η λ., στον λόγιο τ. τραχηλόω, -ῶ, μαρτυρείται από το 1887 στον Ηλ. Κανελλόπουλο].