υαλοποιός

Greek Monolingual

ο, Ν
υαλουργός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ύαλος + -ποιός. Η λ. μαρτυρείται από το 1889 στο Λεξικόν Ελληνογαλλικόν του Ν. Κοντοπούλου].