υγροχαίτης

Greek Monolingual

ὁ, Μ
αυτός που έχει υγρή χαίτη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑγρός + -χαίτης (< χαίτη), πρβλ. κυανοχαίτης, χρυσοχαίτης].