χοντραίνω
From LSJ
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
Greek Monolingual
και χοντρένω και χονδρύνω και χοντρύνω Ν χοντρός
1. (μτβ.) κάνω κάτι χοντρό ή χοντρότερο, αυξάνω κάτι ως προς το πάχος («θα το χοντρύνεις το παιδί με τόσο φαΐ»)
2. (αμτβ.) γίνομαι χοντρός ή χοντρότερος («όσο πάει και χοντραίνει»)
3. φρ. α) «τά χόντρυναν» — ζωήρεψε η συζήτηση, άρχισαν να βρίζονται
β) «χόντρυνε η φωνή του» — έγινε βαρύτερος ο τόνος της φωνής του.
