χρυσεόδους
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
όδοντος, ὁ, ἡ, gold-pronged, τρίαινα Lyr. in Mitteil. aus d. Papyrussamml. d. Nationalbibliothek in Wien 1(1932).138.
Greek Monolingual
-οντος, ὁ, ἡ, Α
αυτός που έχει χρυσά δόντια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- + ὀδούς, -όντος (πρβλ. ὀξυόδους)].
