ψυχόπονος
From LSJ
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
Greek Monolingual
-η, -ο, Ν
εύσπλαγχνος, πονόψυχος, πονετικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + -πονος (< πόνος), πρβλ. ματαιόπονος].
