ωκύνοος

Greek Monolingual

-ον, Α
(ποιητ. τ.) αυτός που έχει ταχεία αντίληψη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠκύς «ταχύς» + νόος / νοῦς (πρβλ. ὀξύνοος)].