Ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος → Mendacium odit, qui vir est frugi et sapit → Die Lüge hasst der Weise und der Ehrenmann
τῇ, δεῦρο, ταύτῃ, τῆδε, ἐνταυθοῖ, τουτᾶ, τουτεῖ, ἐνταῦθα, ἐνθάδε, ἐντεῦθεν, ἐνθεῦτεν, ὧδε