ἀποκρισιάριος
From LSJ
αὐτόχειρες οὔτε τῶν ἀγαθῶν οὔτε τῶν κακῶν γίγνονται τῶν συμβαινόντων αὐτοῖς → for not with their own hands do they deal out the blessings and curses that befall us
Greek (Liddell-Scott)
ἀποκρισιάριος: ὁ, ἀπεσταλμένος, πρεσβευτής, Γεωργ. Ἀλεξανδρ. βίος Χρυσ. σ. 205, 13.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ 1 secretario τῆς διοικήσεως POxy.1913.64 (VI d.C.), cf. POxy.144.14 (VI d.C.), IEphesos 1296 (biz.).
2 mensajero, recadero, Vit.Aesop.W.95, Cat.Cod.Astr.5(3).93.22, 7.155.22, Tz.Comm.Ar.3.1159.6
•en los monasterios e iglesias lego o monje encargado de diversas tareas mayordomo, prioste Marc.Er.Opusc.M.65.924C, τοὺς τῆς ἁγίας Ἀναστάσεως ἀποκρισιαρίους Cyr.S.V.Sab.86 (p.192.23), cf. V.Abr.p.244.7, Dor.Ab.V.Dosith.8.1, Doct.23.2, Iust.Nou.133.5.
