ἁμιλλητήριος
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
English (LSJ)
α, ον, of contest, ἵππος Philostr.VA 2.11, Gym.26; ἅρμα Aristid.Or.37(2).15; ἀγῶνες Men.Prot.p.1 D.:—τὸ ἁμιλλητήριον = place of contest, Suid.
Spanish (DGE)
-α, -ον
I 1de carrera, de competición, ἅρμα Aristid.Or.37.15, ἵππος Philostr.Gym.26, VA 2.11, Poll.1.181, τῶν ἵππων ἀγῶνες Men.Prot.p.1., Hsch.
2 vehemente, agresivo λόγοι Hsch., Phot.p.92R.
II subst. .:—τὸ ἁμιλλητήριον
1 plu. competiciones (quizá musicales) Milet 1(3).133.14 (Mileto V a.C.).
2 sg. estadio, lugar en que se compite Sud.
Greek (Liddell-Scott)
ἁμιλλητήριος: -α, -ον, ὁ ἀνήκων εἰς ἀγῶνα, ἀγωνιστικός, Πολυδ. 1. 181· τὸ ἁμιλλητήριον, «τόπος ἐν ᾧ ἁμιλλῶντα», Σουΐδ.
Greek Monolingual
ἁμιλλητήριος, -α, -ον (AM) ἁμιλλητήρ
αυτός που είναι σχετικός με την άμιλλα ή ρέπει προς την άμιλλα, ο αγωνιστικός
2. φιλόνικος, εριστικός.
German (Pape)
ἵπποι, Rennpferde, Aristid.
