ἐκκηρύττω
From LSJ
γραμματική ἐστιν ἐμπειρία τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ συγγραφεῦσιν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λεγομένων → grammar is a practical knowledge of the usage of poets and writers of prose
English (LSJ)
Att. of ἐκκηρύσσω,
A proclaim by voice of herald:—Pass., νέκυν ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι τὸ μὴ τάφῳ καλύψαι S.Ant.27, cf. 203.
II banish by proclamation, Hdt.3.148, Plb.4.21.8, D.S.14.97; τῆς πόλεως, ἐκ τῆς πόλεως, Aeschin.3.258, Lys.12.3:—Pass., ἐκ τοῦ γένους ἐκκεκηρῦχθχι Pl.Lg.929b; ἐξεκηρύχθην φυγάς S.OC430.
2 cashier, 'drum out' of the army, prob. in Arist.Ath.61.2.
French (Bailly abrégé)
1 faire annoncer par la voix du héraut : κἀξεκηρύχθην φυγάς SOPH et je fus, par la voix du héraut, proclamé banni;
2 faire proclamer par un héraut le bannissement : τινα de qqn.
Étymologie: ἐκ, κηρύσσω.
