Πανήγυριν νόμιζε τόνδε τὸν βίον → Mercatum crede tempus hoc, quod vivitur → Als eine Festversammlung sieh dies Leben an
partir, ir a c. dat. ὅς (χρυσός) ... ταῖς τῶν τοιχωρύχων χερσὶν ἐναπέρχεται Thdt.M.83.660D, cf. A.Thom.B 46.
