ἱεροθέτης

German (Pape)

[Seite 1241] ὁ, Anordner des Gottesdienstes, Dion. Areop.

Greek Monolingual

ἱεροθέτης, ὁ (Μ)
αυτός που όριζε τις ιερές τελετές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο)- + -θέτης (< τίθημι), πρβλ. δικαιοθέτης, παλαιοθέτης.