ἴτρια
νῆα μὲν οἵ γε μέλαιναν ἐπ' ἠπείροιο ἔρυσσαν ὑψοῦ ἐπὶ ψαμάθοις, ὑπὸ δ' ἕρματα μακρὰ τάνυσσαν → they pushed the black ship up over the sand onto dry land and placed long beams under her
Greek (Liddell-Scott)
ἴτρια: (οὐχὶ ἰτρία, Ἀρκάδ. 119. 18), τά, εἶδος πλακούντων, Ἀνακρ. 16, Σόλων 37, Σοφ. Ἀποσπ. 199, Ἄρχιππος ἐν «Ἡρακλεῖ γαμοῦντι» 4· πεποιημένων ἐκ σησάμου καὶ μέλιτος, Ἀθήν. 646D· ἀλλὰ διακρινομένων ἀπὸ ἄλλων, οἵτινες καλοῦνται σησαμοῦντες ὑπὸ Ἀριστοφ. ἐν Ἀχ. 1092· καὶ ἀπὸ τῶν ὑπὸ τοῦ Διοσκ. 4. 64 ὀνομαζομένων μελιττωμάτων· παρὰ Διον. Ἁλ. 1. 55, λέγεται ὅτι κατεσκευάζοντο ἐκ σίτου ἀλλ᾿ ὅμως διακρίνονται ἀπὸ τῶν καλουμένων πυραμούντων ὑπὸ τοῦ Ἐφίππου ἐν «Ἐφήβοις» 1. Προσέτι λέγεται ὅτι τὸ παρὰ Ρωμαίοις λῖβον (libum) συνέκειτο ἐκ γάλακτος ἰτρίων καὶ μέλιτος Ἀθήν. 125 F. Ὥστε κυρίως φαίνεται ὅτι ἦσαν πλακούντια ἐξ ἀλεύρου (ἴδε Ἡσύχ.) ποικιλλόμενα διὰ τῶν διαφόρων μίξεων.
