ἵ
οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος → man will not live by bread alone (Matthew 4:4, Luke 4:4)
English (LSJ)
nom. of the reflex. Pron. οὗ, sui (q.v.), S.Fr.471, cj. Wackernagel in Il.24.608, Bekk. in Pl.Smp. 175c,223d: dat. ἵν αὐτῷ, sibi ipsi, Hes.Fr.11; ἱν (enclit.) prob. in Pi.P.4.36; ϝὶν αὐτῷ Leg.Gort. 2.40. [ῑ S. l.c., ῐν Pi. l.c.]
Greek Monotonic
ἵ: ονομ. της αυτοπαθ. αντων. οὗ, Λατ. sui, σε Πλάτ.· δοτ. ἳν αὐτῷ, Λατ. sibi ipsi, ἑαυτῶ, σε Ησίοδ.· ἱν (εγκλιτ.), σε Πίνδ.
Russian (Dvoretsky)
ἵ: или ἴ (gen. οὗ Soph. и эп. ἕο, dat. ἴν или ἵν энкл. Pind. и ἲν αὐτῷ Hes.) крайне редкий nom. возвратного местоимения 3-го лица Soph.
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: she, anaphoric-reflexive pronoun (S. Fr. 471; also Ω 608?),
Origin: IE [Indo-European] [979] *sih₂ she
Etymology: Identical with Germ., e. g. Goth. si, Celt. (OIr.) sī, Skt. sī-m (acc.); Schwyzer 608 n. 2.
Frisk Etymology German
ἵ: {hí}
Grammar: f.
Meaning: sie, anaphorisch-reflexives Pronomen (S. Fr. 471; auch Ω 608?),
Etymology : mit germ., z. B. got. si, kelt. (air.) sī, aind. sī-m (Akk.) identisch; idg. *sī. Lit. bei Brugmann Grundr.2 2 : 2, 321 und Schwyzer 608 A. 2.
Page 1,702
