Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

dissipatio

From LSJ

Latin > English

dissipatio dissipationis N F :: squandering; scattering

Latin > English (Lewis & Short)

dissĭpātĭo: ōnis, f. id.,
I a scattering, dispersing (a Ciceronian word). *
I In gen.: hic error ac dissipatio civium, Cic. Rep. 2, 4, 7.—
II Pregn., destruction, annihilation: interitus et dissipatio corporum, Cic. N. D. 1, 25, 71: praedae, i. e. plundering, id. Phil. 13, 5, 10; Vulg. Isa. 24, 3 al.—As a rhet. flgure, Cic. de Or. 3, 54, 207 (so ap. Quint. 9, 1, 35): ita contra illa dispersa sunt, quae a Cicerone dissupata dici puto, Quint. 9, 3, 39.

Latin > French (Gaffiot 2016)

dissĭpātĭō,¹⁵ ōnis, f. (dissipo), dispersion : Cic. Rep. 2, 7 || dissolution, anéantissement, destruction : Cic. Nat. 1, 71 || dissipation, dépense, gaspillage : Cic. Phil. 13, 10 || [fig. de rhét.] dispersion : Cic. de Or. 3, 207 (cf. Quint. 9, 3, 39 ).

Latin > German (Georges)

dissipātio, ōnis, f. (dissipo), I) die Zerstreuung (passiv), Cic. de rep. 2, 7; de nat. deor. 1, 71. – II) die Zerteilung, A) die Versplitterung durch Verkauf, praedae, Cic. Phil. 13, 10. – B) als Redefigur, die Zerlegung eines Begriffs in einzelne Teile, Cic. de or. 3, 207; vgl. Quint. 9, 3, 39.