donativum
Contents
Latin > English
donativum donativi N N :: gratuity
Latin > English (Lewis & Short)
dōnātīvum: i, n. id.,
I a largess, donative given by the emperor to each soldier of the army, at his accession or majority, or other extraordinary occasion (v. congiarium, II.), Suet. Calig. 46; id. Galb. 16; Tac. H. 1, 18; 37 fin. al.; opp. congiarium, Plin. Pan. 25, 2; Tac. A. 12, 41; Suet. Ner. 7 al.—Adj., Inscr. Grut. 421, 1.
Latin > French (Gaffiot 2016)
dōnātīvum,¹¹ ī, n. (dono), largesse faite par l’empereur aux soldats : Tac. H. 1, 18 ; Suet. Nero 7 ; etc.
Latin > German (Georges)
dōnātīvum, ī, n. (dono), ein Geldgeschenk, das unter den Kaisern bei außerordentlichen Veranlassungen (Mündigwerdung, Thronbesteigung des Kaisers usw.) an das ganze Heer Mann für Mann ausgeteilt wurde, ein Geschenk für die Soldaten (hingegen congiarium [s.d.] bes. eine »Spende an das Volk«), Tac., Suet. u.a.; vgl. Schwarz Plin. pan. 25, 2. p. 74. Abraham Cic. Phil. 2, 116. p. 645 sq. ed. Wernsd.
Latin > Greek
διάπεισμα, δωνατίουον, δονάτιβον, θαλλός,, ὀψώνιον, σπονδή, στεφάνιον, στέφανος, συνήθεια, ὔχηρος, φιλανθρώπιον, φιλάνθρωπον