instringo

Latin > English (Lewis & Short)

in-stringo: nxi, ictum, 3, v. a.
I To bind, girdle, fasten, chain (rare; not anteAug.): aliquem vinculis, Quint. Decl. 5, 16: adhuc feralibus amiculis instrictus, App. M. 10, p. 244, 14.—Absol., Isid. 19, 10, 1.—
II Of a weapon, to draw, brandish, employ in attack: nam si gladium instrinxit, quid dubium est quin occidendi animo percusserit? Mos. et Rom. Leg. Coll. 1, 6, 3.—
III Trop., to stimulate, incite: divino spiritu instrictus, Liv. 5, 15, 10 Drak. N. cr.; so, uxor dolore, App. M. 8, p. 211; 9, p. 225, 9 (Hild., instinctus): haec admonitio Tauri non modo non repressit, sed instrinxit etiam nos ad elegantiam Graecae orationis affectandam, Gell. 17, 20, 7 Hertz.

Latin > French (Gaffiot 2016)

īnstringō, strīnxī, strictum, ĕre, tr.,
1 lier : Ps. Quint. Decl. 5, 16 || abs^t] faire adhérer, lier [maçonnerie] : Isid. Orig. 19, 10, 1 || [fig.] assujettir : Ov. *M. 11, 167
2 stimuler, inciter : Gell. 17, 20, 7 ; Apul. M. 8, 22.

Latin > German (Georges)

īn-stringo, strīnxī, strictum, ere, I) straff anziehen zusammenziehen, 1) im allg., Isid. orig. 19, 10, 1. – 2) prägn., binden, umbinden, alqm vinculis, Ps. Quint. decl. 5, 16: adhuc feralibus amiculis instrictus, Apul. met. 10, 12: instricta fides gemmis, eingefaßt mit E., Ov. met. 11, 167 M. u. R. (Korn distincta). – II) übtr., anreizen, non modo non repressit, sed instrinxit etiam nos ad elegantiam Graecae orationis verbis Latinis adfectandam, Gell. 17, 20, 7: quo dolore paelicatus uxor eius instricta, Apul. met. 8, 22.

Latin > Chinese

instringo, is, xi, ictum, ingere. 3. :: 緊之