divino
φιλοσοφίαν καινὴν γὰρ οὗτος φιλοσοφεῖ → this man adopts a new philosophy
Latin > English
divino divinare, divinavi, divinatus V :: divine; prophesy; guess
Latin > English (Lewis & Short)
dīvīno: āvi, ātum, 1, v. a. divinus, II. A.,
I to foresee, divine; also, to foretell, predict, prophesy (class. cf. vaticino, praedico): non equidem hoc divinavi, Cic. Att. 16, 8 fin.: ut nihil boni divinet animus, Liv. 3, 67; cf.: quod mens sua sponte divinat, id. 26, 41; and: animo non divinante futura, Ov. Tr. 4, 8, 29: immortalitatem alicui, Plin. 7, 55, 56, § 188: permulta collecta sunt ab Antipatro, quae mirabiliter a Socrate divinata sunt, Cic. Div. 1, 54, 123; cf.: divinatae opes, Ov. Nux, 80.—With acc. and inf.: neque ego ea, quae facta sunt, divinabam futura, Cic. Fam. 6, 1, 5; so id. de Sen. 4 fin.; id. Rep. 2, 5; id. Quint. 19; Liv. 4, 2 et saep.—With rel. clause: divinare, quid in castris obvenisset, Liv. 8, 23; so id. 40, 36; 41, 24.—Absol.: Venus faciat eam, ut divinaret, Plaut. Mil. 4, 6, 42; so Ter. Hec. 4, 4, 74; Cic. Div. 1, 3; 5; 6 et saep.; Hor. S. 2, 5, 60; Ov. M. 11, 694; id. Tr. 1, 9, 52 al.: si de exitu divinaret, Nep. Ages. 6, 1: quaestum praestare divinando, Vulg. Act. 16, 16.
Latin > French (Gaffiot 2016)
dīvīnō,¹¹ āvī, ātum, āre (divinus), tr., deviner, présager, prévoir : aliquid Cic. Att. 16, 8, 2, prophétiser qqch. (Div. 1, 123) || [avec prop. inf.] : Fam. 6, 1, 5 ; CM 12 || [avec interr. ind.] : Fam. 6, 3, 2 ; Liv. 8, 23 ; 40, 36 ; 41, 24 || abst] : Cic. Div. 1, 125 ; 2, 20 ; de re Nep. Ages. 6, 1, prophétiser sur qqch.
Latin > German (Georges)
dīvīno, āvi, ātum, āre (divinus), göttliche Eingebung haben, Sehergabe haben, weissagen, prophezeien, ahnen, erraten, m. allg. Akk., hoc, Cic.: ut nihil boni divinet animus, Liv. – m. folg. Acc. u. Infin., hanc urbem sedem aliquando et domum summo esse imperio praebituram, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, quid futurum sit latrocinio tribunorum non divino, Cic. – absol., quiddam praesentiens atque divinans, ein gewisses Ahnungsvermögen, Cic.: ut enim sapere, sic divinare regale ducebant, Cic.: hoc erat, hoc, animo quod divinante timebam, Ov.: non divinavi, Curt.: quidam ex facie hominum divinans, quos metoposcopos vocant, Plin.: div. de exitu, Nep.: de belli diuturnitate, Cic. - / arch. Fut. ex. divinusso, Gloss. II, 53, 30.
Spanish > Greek
αἰθέριος, δίϊος, δαιμόνιος, διιπετής, διοτρεφής, δῖος, ἀθάνατος, ἀμβρόσιος, ἄμβροτος, ἔνθεος
