usual
From LSJ
ἤ με φίλει καθαρὸν θέμενος νόον, ἤ μ' ἀποειπών ἐχθαιρ' ἀμφαδίην νεῖκος ἀειράμενος → either love me with a pure heart, or reject and hate me, and openly pick a fight
English > Greek (Woodhouse)
adjective
P. and V. συνήθης, εἰωθώς, νόμιμος, εἰθισμένος, ἠθάς (Dem. 605), P. σύντροφος, Ar. and P. νομιζόμενος.
it is usual: P. and V. νομίζεται.
such things as are usual: V. οἷάπερ νομίζεται (Aesch., Agamemnon 1046).
