αντιπρόσωπος

From LSJ

ἀδικία ἕξις ὑπεροπτικὴ νόμων → injustice: the state of despising the laws

Source

Greek Monolingual

ο (AM ἀντιπρόσωπος)
νεοελλ.
1. αυτός που παρίσταται ή ενεργεί εξ ονόματος και για λογαριασμό άλλου
2. «αντιπρόσωπος διπλωματικός» — το όργανο το εντεταλμένο με τη διπλωματική εκπροσώπηση του κράτους του στο εξωτερικό
3. «αντιπρόσωπος εμπορικός» — αυτός που αγοράζει ή πωλεί προϊόντα εμπορικά ή βιομηχανικά οίκων ημεδαπών ή αλλοδαπών, μετά από εντολή και για λογαριασμό τρίτων
αρχ.-μσν.
1. αυτός που αντικρίζει κάποιον πρόσωπο με πρόσωπο
2. ο αντίπαλος, ο αντιμέτωπος
3. αυτός που βρίσκεται ή γίνεται μπροστά στα μάτια κάποιου
4. το υποκατάστατο.