γαπετής

From LSJ

Ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος → Mendacium odit, qui vir est frugi et sapit → Die Lüge hasst der Weise und der Ehrenmann

Menander, Monostichoi, 554

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
tombé à terre.
Étymologie: γῆ, πίπτω.

Spanish (DGE)

-ές
caído en tierra ὀδόντες de los dientes del dragón de Tebas, E.Ph.668.

Greek Monolingual

γαπετής, -ές (δωρ. τ.) (Α)
αυτός που πέφτει ή έχει πέσει στη γη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γη (δωρ. γα) + -πετής < πίπτω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γᾱπετής -ές [γῆ, πίπτω Dor., ter aarde gevallen.

German (Pape)

[γᾱ], dor. = γηπετής.