διαφραδής
From LSJ
Θεῶν ὄνειδος τοὺς κακοὺς εὐδαιμονεῖν → Crimen deorum est improbi felicitas → Ein Vorwurf an die Götter ist der Schurken Glück
English (LSJ)
διαφραδές, distinct, of sound: in Adv. διαφραδέως Hp.Loc. Hom. 2.
Spanish (DGE)
-ές
1 claro, distinto Hp. en Erot.32.18 (var. antigua a Hp.Loc.Hom.2, cf. 2).
2 adv. διαφραδέως = clara, distintamente τοῦτο δ. ἀκούεται Hp.Loc.Hom.2.
Greek (Liddell-Scott)
διαφρᾰδής: -ές, διακεκριμένος, σαφής, ἐπὶ ἤχου· ἐν τῷ ἐπιρρ. -έως, Ἱππ. 408. 39.
Greek Monolingual
διαφραδής, -ές (Α)
(για ήχο) ξεκάθαρος, ευδιάκριτος.
