εἰδωλόθυτον

From LSJ

Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück

Menander, Monostichoi, 417

German (Pape)

[Seite 725] τό, das einem Götzenbilde Geopferte, N.T.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
chair des victimes.
Étymologie: εἴδωλον, θύω.

Russian (Dvoretsky)

εἰδωλόθῠτον: τό жертва идолам NT.

Greek (Liddell-Scott)

εἰδωλόθῠτον: τό, τὸ θυόμενον εἰς τὰ εἴδωλα· - εἰδωλόθυτα, τὰ ἀπομένοντα ἐκ τῶν θυσιῶν κρέατα, ἅπερ ἢ κατεβιβρώσκοντο κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς θυσίας ἢ ἐπωλοῦντο (ὑπὸ τῶν πτωχῶν ἢ φιλαργύρων) ἐν τῇ ἀγορᾷ, Πράξ. Ἀποστ. ιε΄, 29, Ἐπιστ. π. Κοριν. Α. η΄, 1, κλ.

English (Strong)

neuter of a compound of εἴδωλον and a presumed derivative of θύω; an image-sacrifice, i.e. part of an idolatrous offering: (meat, thing that is) offered (in sacrifice, sacrificed) to (unto) idols.