θολαίνω

From LSJ

πῶς δ' οὐκ ἀρίστη; τίς δ' ἐναντιώσεται; τί χρὴ γενέσθαι τὴν ὑπερβεβλημένην γυναῖκα; (Euripides' Alcestis 152-54) → How is she not noblest? Who will deny it? What must a woman have become to surpass her?

Source

Greek Monolingual

θολαίνω) θολός
1. (μτβ.) θολώνω, καθιστώ κάτι θολό, θαμπό
2. (αμτθ.) χάνω την καθαρότητα ή τη λάμψη μου, θαμπώνω, σκοτεινιάζω (α. «και το νερό θολάθη», Ερωτόκρ.
β. «να θολαθεί η σελήνη», Τζάν.).