λουκέτο
From LSJ
Τὰς γὰρ ἡδονὰς ὅταν προδῶσιν ἄνδρες, οὐ τίθημ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον, ἀλλ' ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν → But when people lose their pleasures, I do not consider this life – rather, it is just a corpse with a soul
Greek Monolingual
το
1. μικρό, συνήθως κινητό, κλείθρο εφοδιασμένο με μεταλλικό στέλεχος σχήματος καμάρας που διέρχεται μέσω δακτυλιωτών γόμφων και, με το κλείσιμό του, ασφαλίζει τη σύνδεσή τους
2. φρ. α) «του 'βαλε λουκέτο στο στόμα» — του απαγόρευσε να μιλάει
β) «βάζω λουκέτο» — κλείνω το κατάστημα ή την επιχείρησή μου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. lucchetto (< αρχ. γερμ. lok)].