μιαρολιθικός

From LSJ

Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε θηρίον θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god

Aristotle, Politics, 1253a25

Greek Monolingual

-ή, -ό- φρ. «μιαρολιθική υφή»
(πετρογρ.) γεωλογικός όρος που περιγράφει γρανίτες χαρακτηριζόμενους από μικρές κοιλότητες οι οποίες έχουν σχηματιστεί μεταξύ τών κόκκων τών ορυκτών.