χαλκοβόας

English (LSJ)

-ου, ὁ, = χαλκεόφωνος, Ἄρης S.OC1046 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 1331] ὁ, mit eherner Stimme, Ἄρης, Soph. O. C. 1050.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj.
aux cris retentissants comme l'airain, à la voix retentissante.
Étymologie: χαλκός, βοάω.

Russian (Dvoretsky)

χαλκοβόας: ου adj. m с медным, т. е. зычным голосом (Ἄρης Soph.).

Greek (Liddell-Scott)

χαλκοβόας: -ου, ὁ, = χαλκεόφωνος, Ἄρης Σοφ. Ο. Κ. 1046.

Greek Monolingual

ὁ, Α
χαλκεόφωνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκ(ο)- + -βόας (< βοή), πρβλ. μεγαλοβόας, ταυροβόας].

Greek Monotonic

χαλκοβόας: -ου, ὁ, = χαλκεόφωνος, σε Σοφ.