ἀνεγχώρητος
From LSJ
ἀρετὰ γὰρ ἐπαινεομένα δένδρον ὣς ἀέξεται → for virtue that is praised grows like a tree, praised virtue will grow like a tree
English (LSJ)
ἀνεγχώρητον, impossible, Sch.Hermog. in Rh.7.135 W.
Spanish (DGE)
-ον
imposible ἀδύνατον καὶ ἀνεγχώρητον ποιεῖν τι τὸν υἱόν, ὧν οὐ ποιεῖ ὁ Πατήρ Gr.Naz.M.36.116C, cf. Hsch., Sch.Hermog. en Rh.7.135.
German (Pape)
[Seite 220] unzulässig, unmöglich, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεγχώρητος: -ον, ἀνένδεκτον καὶ ἀνεγχώρητον, ὃ οὐκ ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ ὃ οὐκ ἐγχωρεῖ γίνεσθαι, ἀδύνατον, Γρηγ. Ναζ., Ἀθανάσ., Ρήτορες τόμ. 7. σ. 135. 25, ἔκδ. Walz. - Καθ’ Ἡσύχ.: «ἀνεγχώρητον· ἀμήχανον».
Greek Monolingual
ἀνεγχώρητος, -ον (Α)
1. εκείνος που είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί, ανέφικτος
2. απαράδεκτος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + εγχωρώ «καθιστώ δυνατόν, επιτρέπω»].
