ἀνιάτρευτος

English (LSJ)

ἀνιάτρευτον, = ἀνίατος (incurable, incorrigible, unavailing), Suid. s.v. βρύω.

Spanish (DGE)

-ον
1 incurable Sud.s.u. βρύω
•de un daño moral ὢ τῆς ἀνιατρεύτου τῶν Ἰουδαίων κακίας Chrys.M.59.502.
2 ignorante en medicina πῶς λέγεις ἰατρὸν τὸν ἑαυτοῦ διδάσκαλον, αὐτὸς ἀ. ὤν; Gr.Nyss.M.46.817C.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνιάτρευτος: -ον, = τῷ προηγ., Σουΐδ. ἐν λ. βρύει.

Greek Monolingual

ἀνιάτρευτος, -ον (Μ)
αγιάτρευτος, αθεράπευτος.

German (Pape)

unheilbar.