ἀφήκω: Difference between revisions
Μισῶ πονηρόν, χρηστὸν ὅταν εἴπῃ λόγον → Cum recta fatur, improbum odi maxime → Den Schlechten hass' ich, wenn ein gutes Wort er spricht
(big3_8) |
(7) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">1</b> [[llegar]], [[ir a parar a]] οἷ πάντα [[δεῖ]] ἀφήκειν Pl.<i>R</i>.530e, ἐς πρῖσιν ἀφήκει Hp.<i>VC</i> 9, ἐς ἰητρικήν Hp.<i>Nat.Hom</i>.1, de la sangre ἐς τοὺς πόδας ἀφήκει Hp.<i>Nat.Hom</i>.11, ἐς τὸ θεῖον Hp.<i>Morb.Sacr</i>.1.27, τὸ ἀνθρώπειον πᾶν ... ἔκ τε θεῶν γεγονὸς καὶ ἐς θεοὺς ἀφῆξον D.C.52.4.3.<br /><b class="num">2</b> [[irse]], [[alejarse]] πολὺ τε ἀπὸ σφῶν ἀφήξειν D.C.41.8.3. | |dgtxt=<b class="num">1</b> [[llegar]], [[ir a parar a]] οἷ πάντα [[δεῖ]] ἀφήκειν Pl.<i>R</i>.530e, ἐς πρῖσιν ἀφήκει Hp.<i>VC</i> 9, ἐς ἰητρικήν Hp.<i>Nat.Hom</i>.1, de la sangre ἐς τοὺς πόδας ἀφήκει Hp.<i>Nat.Hom</i>.11, ἐς τὸ θεῖον Hp.<i>Morb.Sacr</i>.1.27, τὸ ἀνθρώπειον πᾶν ... ἔκ τε θεῶν γεγονὸς καὶ ἐς θεοὺς ἀφῆξον D.C.52.4.3.<br /><b class="num">2</b> [[irse]], [[alejarse]] πολὺ τε ἀπὸ σφῶν ἀφήξειν D.C.41.8.3. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀφήκω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[φθάνω]], [[καταλήγω]] [[κάπου]]<br /><b>2.</b> [[φεύγω]], απομακρύνομαι.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>αφ</i>- (<span style="color: red;"><</span> <i>απο</i>-) <span style="color: red;">+</span> <i>ήκω</i> «έχω φθάσει» (<b>[[πρβλ]].</b> [[ανήκω]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:27, 29 September 2017
English (LSJ)
A arrive at or have arrived, οἷ πάντα δεῖ ἀφήκειν Pl.R.530e; ἐς θεούς D.C.52.4; ἐς πρῖσιν ἀ. is a case for operation, Hp.VC9. II depart, πολὺ ἀπό τινων D.C.41.8.
German (Pape)
[Seite 409] ankommen, hingelangen, οἷ πάντα δεῖ ἀφήκειν Plat. Rep. VII, 530 e; Antipho bei B. A. 470, = διήκω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφήκω: ἀφικνοῦμαι, φθάνω που, καὶ οὐκ ἐξῆκον ἐκεῖσε ἀεί, οἷ πάντα δεῖ ἀφήκειν Πλάτ. Πολ. 530Ε· εἴς τι Ἱππ. 900Η
French (Bailly abrégé)
1 arriver, parvenir, εἴς τι;
2 c. διήκω.
Étymologie: ἀπό, ἥκω.
Spanish (DGE)
1 llegar, ir a parar a οἷ πάντα δεῖ ἀφήκειν Pl.R.530e, ἐς πρῖσιν ἀφήκει Hp.VC 9, ἐς ἰητρικήν Hp.Nat.Hom.1, de la sangre ἐς τοὺς πόδας ἀφήκει Hp.Nat.Hom.11, ἐς τὸ θεῖον Hp.Morb.Sacr.1.27, τὸ ἀνθρώπειον πᾶν ... ἔκ τε θεῶν γεγονὸς καὶ ἐς θεοὺς ἀφῆξον D.C.52.4.3.
2 irse, alejarse πολὺ τε ἀπὸ σφῶν ἀφήξειν D.C.41.8.3.
Greek Monolingual
ἀφήκω (Α)
1. φθάνω, καταλήγω κάπου
2. φεύγω, απομακρύνομαι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αφ- (< απο-) + ήκω «έχω φθάσει» (πρβλ. ανήκω)].
