ἀνυπέρβλητος: Difference between revisions
Ἔπαινον ἕξεις, ἂν κρατῇς, ὧν δεῖ κρατεῖν → Laus est, si, quibus est imperandum, tu imperes → Lob hast du, wenn du herrschst, worüber zu herrschen gilt
(big3_5) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[imposible de superar]], [[insuperable]] de pers. [[ἄνθρωπος]] ἀ. εἰς πονηρίαν Antiph.168.5, ἀ. τὴν δύναμιν I.<i>AI</i> 11.44<br /><b class="num">•</b>de abstr. φύσις Hp.<i>Acut.(Sp.)</i> 48, Isoc.9.59, [[δύναμις]] Pl.<i>Def</i>.412b, φιλία X.<i>Cyr</i>.8.7.15, [[ἀρετή]] Isoc.4.71, φιλοτιμία D.2.18, D.S.13.56, εὔνοια Lycurg.101, πληγή Men.<i>Sam</i>.215, τάχη Epicur.<i>Ep</i>.[2] 47, [[ἀπειρία]] Plb.16.18.3, ὑπεροχὴ ... τῆς ... δυναστείας ἀ. Plb.1.2.7, [[γῆθος]] Plu.2.1091b, θρησκεία I.<i>BI</i> 2.198, τελειότης 1<i>Ep.Clem</i>.53.5, μέγεθος ἀρετᾶς Diotog.2, [[δόξα]] <i>PMag</i>.4.1201<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ τῆς πίστεως ἀ. la imposibilidad de vencer a la fe</i> Hippol.<i>Dan</i>.2.24.4.<br /><b class="num">2</b> [[persistente]] ἐπισταγμοί Gal.13.61.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[de manera insuperable]] ἀ. ὀργίζεσθαι Pythag.<i>Sim</i>.144, λυπεῖσθαι ἀ. Arist.<i>Rh</i>.1370<sup>b</sup>31, τελείως καὶ ἀ. γίνεται υἱὸς Θεοῦ Origenes <i>Io</i>.20.34 (p.372). | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[imposible de superar]], [[insuperable]] de pers. [[ἄνθρωπος]] ἀ. εἰς πονηρίαν Antiph.168.5, ἀ. τὴν δύναμιν I.<i>AI</i> 11.44<br /><b class="num">•</b>de abstr. φύσις Hp.<i>Acut.(Sp.)</i> 48, Isoc.9.59, [[δύναμις]] Pl.<i>Def</i>.412b, φιλία X.<i>Cyr</i>.8.7.15, [[ἀρετή]] Isoc.4.71, φιλοτιμία D.2.18, D.S.13.56, εὔνοια Lycurg.101, πληγή Men.<i>Sam</i>.215, τάχη Epicur.<i>Ep</i>.[2] 47, [[ἀπειρία]] Plb.16.18.3, ὑπεροχὴ ... τῆς ... δυναστείας ἀ. Plb.1.2.7, [[γῆθος]] Plu.2.1091b, θρησκεία I.<i>BI</i> 2.198, τελειότης 1<i>Ep.Clem</i>.53.5, μέγεθος ἀρετᾶς Diotog.2, [[δόξα]] <i>PMag</i>.4.1201<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ τῆς πίστεως ἀ. la imposibilidad de vencer a la fe</i> Hippol.<i>Dan</i>.2.24.4.<br /><b class="num">2</b> [[persistente]] ἐπισταγμοί Gal.13.61.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[de manera insuperable]] ἀ. ὀργίζεσθαι Pythag.<i>Sim</i>.144, λυπεῖσθαι ἀ. Arist.<i>Rh</i>.1370<sup>b</sup>31, τελείως καὶ ἀ. γίνεται υἱὸς Θεοῦ Origenes <i>Io</i>.20.34 (p.372). | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (Α [[ἀνυπέρβλητος]], -ον)<br /><b>1.</b> [[αξεπέραστος]]<br />2<br />[[απαράμιλλος]], [[ακατανίκητος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:56, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A not to be surpassed or outdone, φιλία X.Cyr.8.7.15; ἀρετή Isoc.4.71; φιλοτιμία D.2.18; εὔνοια Lycurg.101; ἄνθρωπος ἀ. εἰς πονηρίαν Antiph.168.5; τάχη Epicur.Ep.1p.10U. Adv. -τως Arist. Rh.1370b31, Pyth.Sim.144. 2 persistent, obstinate, of disease, Gal.13.61.
German (Pape)
[Seite 266] unübertrefflich. unüberwindlich, φιλία Xen. Cyr. 8, 7, 15; ἀρετή Isocr. 4, 71; φιλοτιμία Dem. 2, 18; εἰς πονηρίαν Antiphan. Ath. III, 108 e; οὖρος ib. XII, 543 d.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνυπέρβλητος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ὑπερβάλῃ, δηλ. νὰ ὑπερβῇ ἢ νὰ ὑπερνικήσῃ, οὕτως ἀεὶ ἀνυπέρβλητος ἔσται ἡ ὑμετέρα φιλία Ξεν. Κύρ. 8. 7, 15, Δημ. 23. 11, Λυκοῦργ. 161. 37· ἄνθρωπος ἀνυπέρβλητος εἰς πονηρίαν Ἀντιφ. ἐν «Νεοττίδι» 1. 5. - Ἐπίρρ. -τως Ἀριστ. Ρητ. 1. 11, 13.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qu’on ne peut surpasser.
Étymologie: ἀ, ὑπερβάλλω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1imposible de superar, insuperable de pers. ἄνθρωπος ἀ. εἰς πονηρίαν Antiph.168.5, ἀ. τὴν δύναμιν I.AI 11.44
•de abstr. φύσις Hp.Acut.(Sp.) 48, Isoc.9.59, δύναμις Pl.Def.412b, φιλία X.Cyr.8.7.15, ἀρετή Isoc.4.71, φιλοτιμία D.2.18, D.S.13.56, εὔνοια Lycurg.101, πληγή Men.Sam.215, τάχη Epicur.Ep.[2] 47, ἀπειρία Plb.16.18.3, ὑπεροχὴ ... τῆς ... δυναστείας ἀ. Plb.1.2.7, γῆθος Plu.2.1091b, θρησκεία I.BI 2.198, τελειότης 1Ep.Clem.53.5, μέγεθος ἀρετᾶς Diotog.2, δόξα PMag.4.1201
•subst. τὸ τῆς πίστεως ἀ. la imposibilidad de vencer a la fe Hippol.Dan.2.24.4.
2 persistente ἐπισταγμοί Gal.13.61.
II adv. -ως de manera insuperable ἀ. ὀργίζεσθαι Pythag.Sim.144, λυπεῖσθαι ἀ. Arist.Rh.1370b31, τελείως καὶ ἀ. γίνεται υἱὸς Θεοῦ Origenes Io.20.34 (p.372).
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνυπέρβλητος, -ον)
1. αξεπέραστος
2
απαράμιλλος, ακατανίκητος.
