θεόμοιρος: Difference between revisions
From LSJ
ὀδοῦσι καὶ ὄνυξι καὶ πάσῃ μηχανῇ → tooth and nail | tooth, fang, and claw | in every possible way | by hook or by crook
(SL_1) |
(17) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[θεόμοιρος]], codd. (O. 3.10), (P. 5.5) v. [[θεόμορος]]. | |sltr=[[θεόμοιρος]], codd. (O. 3.10), (P. 5.5) v. [[θεόμορος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[θεόμοιρος]], -ον (Α)<br />αυτός που μετέχει στη [[θεία]] [[φύση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θεο</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>μοιρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μοίρα]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ά</i>-<i>μοιρος</i>, <i>ολβιό</i>-<i>μοιρος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:17, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A partaking of the divine nature, Ecphant. ap. Stob.4.6.22; φύσις Dam.Isid.191.
German (Pape)
[Seite 1196] des Göttlichen theilhaft, Phot. 347, 7.
Greek (Liddell-Scott)
θεόμοιρος: -ον, μετέχων τῆς θείας φύσεως, Ἔκφραντ. παρὰ Στοβ. 323. 58 (ἐν τῷ θηλ. -μοίρη), Δαμασκ. ἐν τῇ Βιβλ. Φωτ. 347.
English (Slater)
θεόμοιρος, codd. (O. 3.10), (P. 5.5) v. θεόμορος.
Greek Monolingual
θεόμοιρος, -ον (Α)
αυτός που μετέχει στη θεία φύση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -μοιρος (< μοίρα), πρβλ. ά-μοιρος, ολβιό-μοιρος].
