κολακευτικός: Difference between revisions
Ἰδών τι κρυπτὸν (χρηστὸν) μηδὲν ἐκφάνῃς ὅλως → Aliquid vidisti occultum (pulchrum)? Nihil elimina → Siehst du Verborgnes (was Gutes), offenbare dich nicht ganz
(Bailly1_3) |
(21) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />porté à flatter, habile à flatter;<br /><i>Cp.</i> κολακευτικώτερος.<br />'''Étymologie:''' [[κολακεύω]]. | |btext=ή, όν :<br />porté à flatter, habile à flatter;<br /><i>Cp.</i> κολακευτικώτερος.<br />'''Étymologie:''' [[κολακεύω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό (AM [[κολακευτικός]], -ή, -όν) [[κολακεύω]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην [[κολακεία]] ή που προσιδιάζει ή αποβλέπει σε [[κολακεία]] (α. «[[κολακευτικός]] [[λόγος]]» β. «κολακευτικὸς [[σοφιστής]]», <b>[[Πολυδ]].</b>)<br /><b>2.</b> (<b>για πρόσ.</b>) αυτός που ρέπει στο να κολακεύει, [[κόλακας]], [[γαλίφης]] («ὁ μὲν [[χρηστός]]... εὐθὺς ἀνατέτραπται... ὁ δὲ κολακευτικώτερος καὶ πρὸς τὰς τοιαύτας κακοηθείας πιθανώτερος εὐδοκιμεῖ», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[επαινετικός]], [[τιμητικός]] («αυτά που μού είπε δεν ήταν [[καθόλου]] κολακευτικά για [[σένα]]»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>ἡ κολακευτική</i> (ενν. [[τέχνη]])<br />η [[κολακεία]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[κολακευτικός]] και -<i>ά</i> (AM κολακευτικῶς)<br /><b>1.</b> με [[κολακεία]], με κολακευτικό τρόπο<br /><b>2.</b> επαινετικά, τιμητικά. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:24, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A sycophantic, Luc.Cal.10; ἡ -κή (sc. τέχνη), = κολακεία, Pl.Grg.464c; κ. τέχναι Phld.Lib.p.42 O.: Sup., Gal.10.4. Adv. -κῶς Str.17.1.43 (v.l. κολακικῶς), Poll.4.51, Charito 8.4.
German (Pape)
[Seite 1472] zum Schmeicheln geneigt, schmeichlerisch; τέχνη Plat. Gorg. 464 c; Luc. de calumn. 10; a. Sp., auch adv.
Greek (Liddell-Scott)
κολακευτικός: -ή, -όν, ὡς καὶ νῦν, ὁ ἀγαπῶν νὰ κολακεύῃ, ὁ ἐνέχων κολακείαν, ὁ ἀνήκων εἰς τὴν κολακείαν, Λουκ. π. Διαβολ. 10· ἡ -κή (δηλ. τέχνη) = κολακεία, Πλάτ. Γοργ. 464C. Ἐπίρρ. -κῶς, Χαρίτων 8. 4.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
porté à flatter, habile à flatter;
Cp. κολακευτικώτερος.
Étymologie: κολακεύω.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM κολακευτικός, -ή, -όν) κολακεύω
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην κολακεία ή που προσιδιάζει ή αποβλέπει σε κολακεία (α. «κολακευτικός λόγος» β. «κολακευτικὸς σοφιστής», Πολυδ.)
2. (για πρόσ.) αυτός που ρέπει στο να κολακεύει, κόλακας, γαλίφης («ὁ μὲν χρηστός... εὐθὺς ἀνατέτραπται... ὁ δὲ κολακευτικώτερος καὶ πρὸς τὰς τοιαύτας κακοηθείας πιθανώτερος εὐδοκιμεῖ», Λουκιαν.)
νεοελλ.
επαινετικός, τιμητικός («αυτά που μού είπε δεν ήταν καθόλου κολακευτικά για σένα»)
αρχ.
το θηλ. ως ουσ. ἡ κολακευτική (ενν. τέχνη)
η κολακεία.
επίρρ...
κολακευτικός και -ά (AM κολακευτικῶς)
1. με κολακεία, με κολακευτικό τρόπο
2. επαινετικά, τιμητικά.
