ὀλοφυρμός: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_4) |
(28) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />lamentation.<br />'''Étymologie:''' [[ὀλοφύρομαι]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />lamentation.<br />'''Étymologie:''' [[ὀλοφύρομαι]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ο (Α [[ὀλοφυρμός]]) [[ολοφύρομαι]]<br />γοερό [[κλάμα]], γοερή [[κραυγή]], [[σκούξιμο]], [[οδυρμός]], [[θρήνος]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:08, 29 September 2017
English (LSJ)
ὁ,
A lamentation, Ar.V.390, Th.3.67,7.71, Pl.Ax. 368b.
German (Pape)
[Seite 327] ὁ, das Wehklagen, Jammern, das Klagegeschrei; Ar. Vesp. 390; Thuc. 3, 67 u. öfter; plur. neben δάκρυα, Plat. Ax. 368 b; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ὀλοφυρμός: -οῦ, ὁ, θρῆνος, ὀδυρμός, Ἀριστοφ. Σφ. 390, Θουκ. 3. 67., 7. 71, Πλάτ.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
lamentation.
Étymologie: ὀλοφύρομαι.
Greek Monolingual
ο (Α ὀλοφυρμός) ολοφύρομαι
γοερό κλάμα, γοερή κραυγή, σκούξιμο, οδυρμός, θρήνος.