συναγελαστικός: Difference between revisions

From LSJ

Σοφὸς γὰρ οὐδείς, ὃς τὰ πάντα προσκοπεῖ → Omnia vel sapiens nemo est, qui prospexerit → Denn keinen Weisen gibt's, der alles sieht vorher

Menander, Monostichoi, 486
(Bailly1_5)
(39)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />qui se rassemble d’ordinaire en troupeau <i>ou</i> en troupe.<br />'''Étymologie:''' [[συναγελάζω]].
|btext=ή, όν :<br />qui se rassemble d’ordinaire en troupeau <i>ou</i> en troupe.<br />'''Étymologie:''' [[συναγελάζω]].
}}
{{grml
|mltxt=-ή, -όν, Α [[συναγελάζομαι]]<br /><b>1.</b> (για ζώα) αυτός που ζει σε αγέλες («συναγελαστικὸν γὰρ καὶ οἱ λύκοι [[ζῷον]]», <b>Ευστ.</b>)<br /><b>2.</b> (<b>για πρόσ.</b>) αυτός που ζει [[μαζί]] με άλλους, [[κοινωνικός]] («φύσει συναγελαστικὸν [[ζῷον]] γέγονεν ὁ [[ἄνθρωπος]]», Νεμέσ.)<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ συναγελαστικόν</i><br />η [[συμβίωση]] σε αγέλες ή η ζωή [[μέσα]] σε [[κοινωνία]].
}}
}}

Revision as of 12:34, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: συνᾰγελαστικός Medium diacritics: συναγελαστικός Low diacritics: συναγελαστικός Capitals: ΣΥΝΑΓΕΛΑΣΤΙΚΟΣ
Transliteration A: synagelastikós Transliteration B: synagelastikos Transliteration C: synagelastikos Beta Code: sunagelastiko/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A gregarious, of fish, Arist.Fr.321, cf. Xenocr. ap. Orib.2.58.13, Porph.Abst.3.11; of men, Hierocl.p.52A.: τὸ -κόν gregariousness, Artem.2.20.

German (Pape)

[Seite 995] in Heerden zusammenlebend, von Menschen, Hierocl. bei Stob. Flor. 67, 22; von Vögeln, Schol. Il. 2, 463.

Greek (Liddell-Scott)

συνᾰγελαστικός: -ή, -όν, ὁ κατ’ ἀγέλας ζῶν, ἐπὶ ἰχθύων, Ἀριστ. Ἀποσπ. 302, πρβλ. Πορφύρ. περὶ Ἀποχ. Ἐμψύχ. 3. 11· ἐπὶ ἀνθρώπων, Ἱεροκλ. παρὰ Στοβ. 414. 40· τὸ συναγελαστικόν, τὸ κατ’ ἀγέλας ζῆν, Ἀρτεμίδ. 2. 20.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qui se rassemble d’ordinaire en troupeau ou en troupe.
Étymologie: συναγελάζω.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α συναγελάζομαι
1. (για ζώα) αυτός που ζει σε αγέλες («συναγελαστικὸν γὰρ καὶ οἱ λύκοι ζῷον», Ευστ.)
2. (για πρόσ.) αυτός που ζει μαζί με άλλους, κοινωνικός («φύσει συναγελαστικὸν ζῷον γέγονεν ὁ ἄνθρωπος», Νεμέσ.)
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ συναγελαστικόν
η συμβίωση σε αγέλες ή η ζωή μέσα σε κοινωνία.