ἀκαλλής: Difference between revisions
Ῥᾷον φέρειν δεῖ τὰς παρεστώσας τύχας → Facilius ferre oportet, quae incidunt mala → Recht leicht musst du das Schicksal tragen, das dich trifft
(2) |
(2) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ἀκαλλὴς (-οῡς), -ὲς (Α)<br />[[χωρίς]] [[κάλλος]], [[άσχημος]]<br />«ἀκαλλὴς [[γυνή]]», «ἀκαλλὴς καὶ [[ἄμορφος]] [[εἰκών]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀ</i>- στερητ. <span style="color: red;">+</span> -<i>καλλὴς</i> <span style="color: red;"><</span> [[κάλλος]]. | |mltxt=ἀκαλλὴς (-οῡς), -ὲς (Α)<br />[[χωρίς]] [[κάλλος]], [[άσχημος]]<br />«ἀκαλλὴς [[γυνή]]», «ἀκαλλὴς καὶ [[ἄμορφος]] [[εἰκών]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀ</i>- στερητ. <span style="color: red;">+</span> -<i>καλλὴς</i> <span style="color: red;"><</span> [[κάλλος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀκαλλής:''' -ές ([[κάλλος]]), αυτός που δεν έχει [[γοητεία]], που δε διαθέτει θέλγητρα, σε Λουκ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:30, 30 December 2018
English (LSJ)
ές,
A without charms, γυνή Hp.Ep.15; σῶμα Luc.Hist. Conscr.48; γῆ αὐχμηρὰ καὶ ἀ. (v.l. ἀκαμής) Id.Prom.14; [ὕλη] ἀ. καὶ αἰσχρά Procl. in Alc.p.326 C.: Comp., Olymp. in Grg. p.243J.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκαλλής: -ές, = ἄνευ θελγήτρων, σῶμα, Λουκ. πῶς δεῖ, Ἱστ. Συγγρ. 48· γῆ αὐχμηρὰ καὶ ἀκ. (ἄλλη γραφ. ἀκαμής), ὁ αὐτ. Προμ. 14.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
sans beauté, sans charme.
Étymologie: ἀ, κάλλος.
Spanish (DGE)
-ές
I 1sin atractivo, feo οὐκ ἀ. ... Δόξα Hp.Ep.15, σῶμα Luc.Hist.Cons.48, ἀ. καὶ αἰσχρά Procl.in Alc.326, cf. Luc.Prom.14, Olymp.in Grg.12.10, Clem.Al.Paed.3.2.11
•subst. τὸ ἀ. fealdad Gr.Nyss.Eun.3.1.26
•ret. falta de adorno τῆς λέξεως Pall.H.Laus.proem.4.
2 moralmente feo, indecoroso, torpe Cyr.Al.M.71.32A
•subst. τὸ ἀ. torpeza, fealdad Cyr.Al.M.69.773A.
II adv. -ῶς de un modo feo u obsceno αἰσχρολογεῖν καὶ ἀ. λέγειν Anon.in Rh.171.26.
Greek Monolingual
ἀκαλλὴς (-οῡς), -ὲς (Α)
χωρίς κάλλος, άσχημος
«ἀκαλλὴς γυνή», «ἀκαλλὴς καὶ ἄμορφος εἰκών».
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + -καλλὴς < κάλλος.
Greek Monotonic
ἀκαλλής: -ές (κάλλος), αυτός που δεν έχει γοητεία, που δε διαθέτει θέλγητρα, σε Λουκ.
