εἵλη

English (LSJ)

ἡ,

   A the sun's heat or warmth, Ar.V.772 (dub.), Fr.627, Luc. Lex.2, Alciphr.1.2, 12; cf. γέλαν (i. e. ϝέλαν) · αὐγὴν ἡλίου, Hsch.    II chaff, Id.    2 τῶν ὀσπρίων ἡ καλάμη, Id.; cf. εἴλα.

German (Pape)

[Seite 728] ἡ, Sonnenwärme (vgl. ἀλέη u. ἕλη), Ar. Vesp. 771 u. Sp., wie Luc. Leziph. 2.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
chaleur du soleil, chaleur douce.
Étymologie: DELG peu net.

Spanish (DGE)

-ης, ἡ

• Alolema(s): εἴλη Ar.Fr.636; ἕλα Pi.Fr.123.10; ἕλη Ael.Dion.ε 19; lacon. ἔλα Hsch.
calor o resplandor del sol ἢν ἐξέχῃ εἵ. κατ' ὄρθρον Ar.V.772, καὶ τῶν πρὸς εἴλην ἰχθύων ὠπτημένων Ar.Fr.636, κηρὸς ὣς δαχθεὶς ἕλᾳ como cera por el calor mordida Pi.l.c., πρὸς τὴν εἵλην θέρεσθαι Luc.Lex.2, cf. Ael.Dion.l.c., Hsch.
•fig. de Cristo πρὸς τοῦ Ἰη(σο)ῦ τῆς εἵλης ante el resplandor de Jesús Manes 11.13.

• Etimología: De Ϝhέλᾱ < *su̯el, c. prótesis ἐϝελ-; cf. anglosajón swelan, naa. schwellen ‘tostar’ y en grado ø *su̯°l- > lituan. svìlti ‘quemar’; cf. 2 ἀλέα.

Greek Monotonic

εἵλη: ἡ, η ζέστη του ήλιου ή η θερμότητα, σε Αριστοφ.