ἀπηύρων: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(big3_5) |
(3) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [aor. ép. ind. 2.<sup>a</sup> pers. ἀπηύρας <i>Il</i>.8.237, 3.<sup>a</sup> ἀπηύρα <i>Il</i>.20.290, 3.<sup>a</sup> plu. [[ἀπηύρων]] <i>Il</i>.1.430, part. ἀπούρας <i>Il</i>.6.455; fut. ind. ἀπουρήσω Sch.Bek.<i>Il</i>.22.489; pres. ind. tard. ἀπαυρῶ <i>Et.Gen</i>.975, <i>EM</i> 1530, tb. [[ἀπαυρίσκομαι]] q.u.]<br /><b class="num">I</b> gener. c. doble ac. de pers. y cosa<br /><b class="num">1</b> c. ac. de cosas concr. [[arrebatar]], [[robar]], [[quitar]] τοὺς ... τεύχε' ἀπηύρα <i>Il</i>.11.334, cf. 17.125, σε βίῃ ... ἀπηύρα νῆα <i>Od</i>.4.646, οὕς (ἵππους) ποτ' ἀπηύρα Αἰνείαν <i>Il</i>.23.291, τὸν (θώρηκα) Ἀστεροπαῖον [[ἀπηύρων]] <i>Il</i>.23.560, el vellocino de oro, A.R.4.344<br /><b class="num">•</b>tb. c. dat. de pers. οἱ οὔ τιν' ἀπηύρα <i>Od</i>.3.192<br /><b class="num">•</b>c. un sólo ac. Βρισηΐδα κούρην ... ἀπούρας <i>Il</i>.9.107<br /><b class="num">•</b>abs. ἑλὼν γὰρ ἔχει [[γέρας]], αὐτὸς ἀπούρας <i>Il</i>.1.356.<br /><b class="num">2</b> c. ac. de abstr. [[privar de]] Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας <i>Il</i>.16.831, cf. 20.193, μιν μέγα κῦδος ἀπηύρας; <i>Il</i>.8.237, Τεῦκρον Τελαμώνιον εὖχος ἀπηύρα <i>Il</i>.15.462, a veces la pers. va en dat. νόστον δέ οἱ οὔ ποτ' [[ἀπηύρων]] <i>Od</i>.13.132<br /><b class="num">•</b>c. gen. de pers. por atracción τῆς τε Ζεὺς ὄλβον ἀπηύρα <i>Od</i>.18.273.<br /><b class="num">3</b> c. ac. de palabras significando ‘vida’, ‘ánimo’, etc. [[matar]], [[quitar (la vida)]] [[ἄμφω]] θυμὸν ἀπηύρα <i>Il</i>.6.17, λάθον δέ ἑ θυμὸν ἀπούρας <i>Od</i>.13.270, φίλον ἦτορ ἀ. <i>Il</i>.21.201, cf. 20.290, 21.179, Hes.<i>Sc</i>.428<br /><b class="num">•</b>a veces la pers. va en dat. Ἕκτορι θυμὸν ἀπούρας <i>Il</i>.21.296, πολέσσιν ... θυμὸν ἀ. <i>Il</i>.17.236<br /><b class="num">•</b>en v. med. ἀπουράμενοι ψυχάς que se han quitado la vida el uno al otro</i> Hes.<i>Sc</i>.173, Ἰάων γὰρ ἀπηύρα ... Ἄρης los mató el Ares de los jonios (a los persas)</i>, A.<i>Pers</i>.950.<br /><b class="num">II</b> c. gen. [[sufrir por culpa de]] κακοῦ ἀνδρός Hes.<i>Op</i>.240, θεοῦ E.<i>Andr</i>.1030. | |dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [aor. ép. ind. 2.<sup>a</sup> pers. ἀπηύρας <i>Il</i>.8.237, 3.<sup>a</sup> ἀπηύρα <i>Il</i>.20.290, 3.<sup>a</sup> plu. [[ἀπηύρων]] <i>Il</i>.1.430, part. ἀπούρας <i>Il</i>.6.455; fut. ind. ἀπουρήσω Sch.Bek.<i>Il</i>.22.489; pres. ind. tard. ἀπαυρῶ <i>Et.Gen</i>.975, <i>EM</i> 1530, tb. [[ἀπαυρίσκομαι]] q.u.]<br /><b class="num">I</b> gener. c. doble ac. de pers. y cosa<br /><b class="num">1</b> c. ac. de cosas concr. [[arrebatar]], [[robar]], [[quitar]] τοὺς ... τεύχε' ἀπηύρα <i>Il</i>.11.334, cf. 17.125, σε βίῃ ... ἀπηύρα νῆα <i>Od</i>.4.646, οὕς (ἵππους) ποτ' ἀπηύρα Αἰνείαν <i>Il</i>.23.291, τὸν (θώρηκα) Ἀστεροπαῖον [[ἀπηύρων]] <i>Il</i>.23.560, el vellocino de oro, A.R.4.344<br /><b class="num">•</b>tb. c. dat. de pers. οἱ οὔ τιν' ἀπηύρα <i>Od</i>.3.192<br /><b class="num">•</b>c. un sólo ac. Βρισηΐδα κούρην ... ἀπούρας <i>Il</i>.9.107<br /><b class="num">•</b>abs. ἑλὼν γὰρ ἔχει [[γέρας]], αὐτὸς ἀπούρας <i>Il</i>.1.356.<br /><b class="num">2</b> c. ac. de abstr. [[privar de]] Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας <i>Il</i>.16.831, cf. 20.193, μιν μέγα κῦδος ἀπηύρας; <i>Il</i>.8.237, Τεῦκρον Τελαμώνιον εὖχος ἀπηύρα <i>Il</i>.15.462, a veces la pers. va en dat. νόστον δέ οἱ οὔ ποτ' [[ἀπηύρων]] <i>Od</i>.13.132<br /><b class="num">•</b>c. gen. de pers. por atracción τῆς τε Ζεὺς ὄλβον ἀπηύρα <i>Od</i>.18.273.<br /><b class="num">3</b> c. ac. de palabras significando ‘vida’, ‘ánimo’, etc. [[matar]], [[quitar (la vida)]] [[ἄμφω]] θυμὸν ἀπηύρα <i>Il</i>.6.17, λάθον δέ ἑ θυμὸν ἀπούρας <i>Od</i>.13.270, φίλον ἦτορ ἀ. <i>Il</i>.21.201, cf. 20.290, 21.179, Hes.<i>Sc</i>.428<br /><b class="num">•</b>a veces la pers. va en dat. Ἕκτορι θυμὸν ἀπούρας <i>Il</i>.21.296, πολέσσιν ... θυμὸν ἀ. <i>Il</i>.17.236<br /><b class="num">•</b>en v. med. ἀπουράμενοι ψυχάς que se han quitado la vida el uno al otro</i> Hes.<i>Sc</i>.173, Ἰάων γὰρ ἀπηύρα ... Ἄρης los mató el Ares de los jonios (a los persas)</i>, A.<i>Pers</i>.950.<br /><b class="num">II</b> c. gen. [[sufrir por culpa de]] κακοῦ ἀνδρός Hes.<i>Op</i>.240, θεοῦ E.<i>Andr</i>.1030. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀπηύρων:''' -ας, -α, παρατ. του <i>ἀπ-αυράω</i>. | |||
}} | }} |
Revision as of 21:24, 30 December 2018
English (LSJ)
ας, α, v. sub ἀπούρας.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπηύρων: ας, α, ἴδε ἐν λ. ἀπαυράω.
French (Bailly abrégé)
v. ἀπαυράω.
English (Autenrieth)
see ἀπαυράω.
Spanish (DGE)
• Morfología: [aor. ép. ind. 2.a pers. ἀπηύρας Il.8.237, 3.a ἀπηύρα Il.20.290, 3.a plu. ἀπηύρων Il.1.430, part. ἀπούρας Il.6.455; fut. ind. ἀπουρήσω Sch.Bek.Il.22.489; pres. ind. tard. ἀπαυρῶ Et.Gen.975, EM 1530, tb. ἀπαυρίσκομαι q.u.]
I gener. c. doble ac. de pers. y cosa
1 c. ac. de cosas concr. arrebatar, robar, quitar τοὺς ... τεύχε' ἀπηύρα Il.11.334, cf. 17.125, σε βίῃ ... ἀπηύρα νῆα Od.4.646, οὕς (ἵππους) ποτ' ἀπηύρα Αἰνείαν Il.23.291, τὸν (θώρηκα) Ἀστεροπαῖον ἀπηύρων Il.23.560, el vellocino de oro, A.R.4.344
•tb. c. dat. de pers. οἱ οὔ τιν' ἀπηύρα Od.3.192
•c. un sólo ac. Βρισηΐδα κούρην ... ἀπούρας Il.9.107
•abs. ἑλὼν γὰρ ἔχει γέρας, αὐτὸς ἀπούρας Il.1.356.
2 c. ac. de abstr. privar de Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας Il.16.831, cf. 20.193, μιν μέγα κῦδος ἀπηύρας; Il.8.237, Τεῦκρον Τελαμώνιον εὖχος ἀπηύρα Il.15.462, a veces la pers. va en dat. νόστον δέ οἱ οὔ ποτ' ἀπηύρων Od.13.132
•c. gen. de pers. por atracción τῆς τε Ζεὺς ὄλβον ἀπηύρα Od.18.273.
3 c. ac. de palabras significando ‘vida’, ‘ánimo’, etc. matar, quitar (la vida) ἄμφω θυμὸν ἀπηύρα Il.6.17, λάθον δέ ἑ θυμὸν ἀπούρας Od.13.270, φίλον ἦτορ ἀ. Il.21.201, cf. 20.290, 21.179, Hes.Sc.428
•a veces la pers. va en dat. Ἕκτορι θυμὸν ἀπούρας Il.21.296, πολέσσιν ... θυμὸν ἀ. Il.17.236
•en v. med. ἀπουράμενοι ψυχάς que se han quitado la vida el uno al otro Hes.Sc.173, Ἰάων γὰρ ἀπηύρα ... Ἄρης los mató el Ares de los jonios (a los persas), A.Pers.950.
II c. gen. sufrir por culpa de κακοῦ ἀνδρός Hes.Op.240, θεοῦ E.Andr.1030.
Greek Monotonic
ἀπηύρων: -ας, -α, παρατ. του ἀπ-αυράω.