ἱππόλοφος: Difference between revisions

From LSJ

ἀνθρωπεία φύσις πολεμία τοῦ προὔχοντος → human nature is hostile to all that is eminent

Source
(18)
(5)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ἱππόλοφος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει [[λοφίο]] με [[τρίχες]] αλόγου<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> (μτφ. με κωμ. [[σημασία]]) «ἱππόλοφοι λόγοι» — αλογότριχες, [[λόγια]] σαν λοφία με [[τρίχες]] αλόγου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἱππ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[λόφος]] «[[λοφίο]]»].
|mltxt=[[ἱππόλοφος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει [[λοφίο]] με [[τρίχες]] αλόγου<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> (μτφ. με κωμ. [[σημασία]]) «ἱππόλοφοι λόγοι» — αλογότριχες, [[λόγια]] σαν λοφία με [[τρίχες]] αλόγου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἱππ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[λόφος]] «[[λοφίο]]»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἱππόλοφος:''' -ον, αυτός που έχει [[χαίτη]] ή [[λοφίο]], [[περικεφαλαία]] από αλογότριχες, σε Ανθ.
}}
}}

Revision as of 21:36, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἱππόλοφος Medium diacritics: ἱππόλοφος Low diacritics: ιππόλοφος Capitals: ΙΠΠΟΛΟΦΟΣ
Transliteration A: hippólophos Transliteration B: hippolophos Transliteration C: ippolofos Beta Code: i(ppo/lofos

English (LSJ)

ον,

   A with horsehair crest, κόρυς IG12(2).129 (Mytilene); ἱ. λόγοι, by comic metaph., Ar.Ra.818.

German (Pape)

[Seite 1260] κόρυς, mit Roßhaaren besetzt, Ep. ad. 194 (App. 323).

Greek (Liddell-Scott)

ἱππόλοφος: -ον, ἔχων λόφον ἐξ ἱππείων τριχῶν, ἱππόλοφος κόρυς Ἀνθ. Π. παράρτ. 323˙ -ἱππόλ. Λόγοι, κατὰ κωμικὴν μεταφορ., Ἀριστοφ. Βάτρ. 818.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
garni d’une crinière de cheval.
Étymologie: ἵππος, λόφος.

Greek Monolingual

ἱππόλοφος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει λοφίο με τρίχες αλόγου
2. φρ. (μτφ. με κωμ. σημασία) «ἱππόλοφοι λόγοι» — αλογότριχες, λόγια σαν λοφία με τρίχες αλόγου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο)- + λόφος «λοφίο»].

Greek Monotonic

ἱππόλοφος: -ον, αυτός που έχει χαίτη ή λοφίο, περικεφαλαία από αλογότριχες, σε Ανθ.