δωσίδικος: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
(10) |
(4) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και [[δοσίδικος]], -η, -ο (Α [[δωσίδικος]])<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που υπάγεται στη [[δικαιοσύνη]], ο [[υπόλογος]]<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που καταφεύγει στη [[δικαιοσύνη]] και αποφεύγει την [[αυτοδικία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>δωσι</i>- <span style="color: red;"><</span> μελλ. <i>δώσω</i> του [[δίδωμι]] <span style="color: red;">+</span> -<i>δικος</i> <span style="color: red;"><</span> [[δίκη]]. | |mltxt=και [[δοσίδικος]], -η, -ο (Α [[δωσίδικος]])<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που υπάγεται στη [[δικαιοσύνη]], ο [[υπόλογος]]<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που καταφεύγει στη [[δικαιοσύνη]] και αποφεύγει την [[αυτοδικία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>δωσι</i>- <span style="color: red;"><</span> μελλ. <i>δώσω</i> του [[δίδωμι]] <span style="color: red;">+</span> -<i>δικος</i> <span style="color: red;"><</span> [[δίκη]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''δωσίδῐκος:''' -ον ([[δίκη]]), παραδίδομαι στη [[δικαιοσύνη]], αφήνομαι στην [[εξουσία]] του νόμου, σε Ηρόδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 22:24, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A referring disputes to a court, Hdt.6.42. 2 subject to jurisdiction, δ. παρασχεῖν τοὺς ἠδικηκότας Plb.4.4.3, cf. UPZ121.14.
German (Pape)
[Seite 696] sich der Gerechtigkeit übergebend, dem Rechte sich unterwerfend, im Ggstz der Selbsthülfe, Her. 6, 42, wo der Ggstz μὴ ἀλλήλους φέρειν καὶ ἄγειν; Pol. 4, 4, 3.
Greek (Liddell-Scott)
δωσίδῐκος: -ον, ὁ παραδίδων ἑαυτὸν εἰς τὴν δίκην, εἰς τὸν νόμον, εἰς τὸ δικαστήριον, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν αὐτοδικοῦντα, ἵνα δωσίδικοι εἶεν καὶ μὴ ἀλλήλους φέροιέν τε καὶ ἄγοιεν Ἡρόδ. 6. 42,, Πολύβ. 4. 4, 3·― οὐχὶ δοσίδικος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui s’en remet à la justice.
Étymologie: δίδωμι, δίκη.
Spanish (DGE)
-ον
sometido a las leyes, sujeto a jurisdicción, justiciable ἵνα δωσίδικοι εἶεν καὶ μὴ ἀλλήλους φέροιέν τε καὶ ἄγοιεν Hdt.6.42, cf. UPZ 121.14 (II a.C.), en uso pred. δωσιδίκους παρασχεῖν τοὺς ἠδικηκότας entregar a los culpables para que sean juzgados Plb.4.4.3.
Greek Monolingual
και δοσίδικος, -η, -ο (Α δωσίδικος)
νεοελλ.
αυτός που υπάγεται στη δικαιοσύνη, ο υπόλογος
αρχ.
αυτός που καταφεύγει στη δικαιοσύνη και αποφεύγει την αυτοδικία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δωσι- < μελλ. δώσω του δίδωμι + -δικος < δίκη.
Greek Monotonic
δωσίδῐκος: -ον (δίκη), παραδίδομαι στη δικαιοσύνη, αφήνομαι στην εξουσία του νόμου, σε Ηρόδ.
