ἐγκοτέω: Difference between revisions
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
(big3_13) |
(4) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=[[sentir]], [[guardar rencor]] c. dat. de pers. τοῖς κτανοῦσί τ' ἐγκοτεῖν guardar rencor a los asesinos</i> A.<i>Ch</i>.41, ἐνεκότει Ησαυ τῷ Ιακωβ LXX <i>Ge</i>.27.41, cf. Rom.Mel.42.ιηʹ.1, ἐνεκότουν μοι LXX <i>Ps</i>.54.4, ἐνεκότουν τῷ Ἰωσήφ <i>T.Gad</i> 1.8<br /><b class="num">•</b>s. cont. S.<i>Fr</i>.1042, cf. Sch.A.<i>A</i>.863b (p.170)<br /><b class="num">•</b>en v. pas. [[ser objeto de rencor]], [[ser odiado]] ὑπὸ πολλῶν ἐνεκοτεῖτο Epiph.Const.<i>Haer</i>.30.11.4, cf. 51.27.4, ἐκείνου ἐγκοτούμενος aborrecido por aquél</i> Eust.1674.63. | |dgtxt=[[sentir]], [[guardar rencor]] c. dat. de pers. τοῖς κτανοῦσί τ' ἐγκοτεῖν guardar rencor a los asesinos</i> A.<i>Ch</i>.41, ἐνεκότει Ησαυ τῷ Ιακωβ LXX <i>Ge</i>.27.41, cf. Rom.Mel.42.ιηʹ.1, ἐνεκότουν μοι LXX <i>Ps</i>.54.4, ἐνεκότουν τῷ Ἰωσήφ <i>T.Gad</i> 1.8<br /><b class="num">•</b>s. cont. S.<i>Fr</i>.1042, cf. Sch.A.<i>A</i>.863b (p.170)<br /><b class="num">•</b>en v. pas. [[ser objeto de rencor]], [[ser odiado]] ὑπὸ πολλῶν ἐνεκοτεῖτο Epiph.Const.<i>Haer</i>.30.11.4, cf. 51.27.4, ἐκείνου ἐγκοτούμενος aborrecido por aquél</i> Eust.1674.63. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐγκοτέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[αγανακτώ]] με κάποιον, <i>τινί</i>, σε Αισχύλ. | |||
}} | }} |
Revision as of 22:24, 30 December 2018
English (LSJ)
A to be indignant at, τινί A.Ch.41 (lyr.), S.Fr.1042, LXX Ge. 27.41.
German (Pape)
[Seite 709] (s. κοτέω), auf Einen zürnen, τινί, Aesch. Ch.. 41 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκοτέω: εἶμαι ἠγανακτημένος ἐναντίον τινός, τινι Αἰσχύλ. Χο. 41, Σοφ. Ἀποσπ. 871.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
impf. ἐνεκότουν;
être profondément irrité contre, τινι.
Étymologie: ἔγκοτος.
Spanish (DGE)
sentir, guardar rencor c. dat. de pers. τοῖς κτανοῦσί τ' ἐγκοτεῖν guardar rencor a los asesinos A.Ch.41, ἐνεκότει Ησαυ τῷ Ιακωβ LXX Ge.27.41, cf. Rom.Mel.42.ιηʹ.1, ἐνεκότουν μοι LXX Ps.54.4, ἐνεκότουν τῷ Ἰωσήφ T.Gad 1.8
•s. cont. S.Fr.1042, cf. Sch.A.A.863b (p.170)
•en v. pas. ser objeto de rencor, ser odiado ὑπὸ πολλῶν ἐνεκοτεῖτο Epiph.Const.Haer.30.11.4, cf. 51.27.4, ἐκείνου ἐγκοτούμενος aborrecido por aquél Eust.1674.63.
Greek Monotonic
ἐγκοτέω: μέλ. -ήσω, αγανακτώ με κάποιον, τινί, σε Αισχύλ.