καταιβατός: Difference between revisions
συνερκτικός γάρ ἐστι καὶ περαντικός, καὶ γνωμοτυπικὸς καὶ σαφὴς καὶ κρουστικός, καταληπτικός τ' ἄριστα τοῦ θορυβητικοῦ → he's intimidative, penetrative, aphoristically originative, clear and aggressive, and superlatively terminative of the obstreperative
(19) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[καταιβατός]], -ή, -όν (Α)<br />αυτός από τον οποίο μπορεί [[κάποιος]] να κατέβει.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ποιητ. τ. του [[καταβατός]]. Το <i>καται</i>- πιθ. κατ' [[επίδραση]] του [[καταιβάτης]]. | |mltxt=[[καταιβατός]], -ή, -όν (Α)<br />αυτός από τον οποίο μπορεί [[κάποιος]] να κατέβει.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ποιητ. τ. του [[καταβατός]]. Το <i>καται</i>- πιθ. κατ' [[επίδραση]] του [[καταιβάτης]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''καταιβᾰτός:''' -ή, -όν, ποιητ. αντί [[καταβατός]], <i>θύραι κ</i>., πύλες μέσω των οποίων οι άνθρωποι κατηφορίζουν, αυτός που οδηγεί προς τα [[κάτω]], σε Ομήρ. Οδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:44, 30 December 2018
English (LSJ)
ή, όν, poet. for καταβατός, θύραι . . καταιβαταὶ ἀνθρώποισιν gates
A by which men descend, Od.13.110.
Greek (Liddell-Scott)
καταιβᾰτός: -ή, -όν, ποιητ. ἀντὶ τοῦ καταβατός, θύραι… καταιβαταὶ ἀνθρώποισι, δι’ ὧν οἱ ἄνθρωποι καταβαίνουσιν, Ὀδ. Ν. 110.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
par où l’on peut descendre.
Étymologie: *καταιβαίνω, c. καταβαίνω.
English (Autenrieth)
to be descended, passable, Od. 13.110†.
Greek Monolingual
καταιβατός, -ή, -όν (Α)
αυτός από τον οποίο μπορεί κάποιος να κατέβει.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ποιητ. τ. του καταβατός. Το καται- πιθ. κατ' επίδραση του καταιβάτης.
Greek Monotonic
καταιβᾰτός: -ή, -όν, ποιητ. αντί καταβατός, θύραι κ., πύλες μέσω των οποίων οι άνθρωποι κατηφορίζουν, αυτός που οδηγεί προς τα κάτω, σε Ομήρ. Οδ.
