καταιβατός
Πάντως γὰρ ὁ σοφὸς εὐτελείας ἀνέχεται → Vel vilitatem, sapiens qui sit, sustinet → Auf jeden Fall erträgt der Weise Einfachheit
English (LSJ)
καταιβατή, καταιβατόν, poet. for καταβατός, θύραι… καταιβαταὶ ἀνθρώποισιν gates by which men descend, Od.13.110.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
par où l'on peut descendre.
Étymologie: *καταιβαίνω, c. καταβαίνω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καταιβατός -ή -όν [καταβαίνω] waardoor men afdaalt:. θύραι καταιβαταὶ ἀνθρώποισιν poort waardoor mensen afdalen Od. 13.110.
German (Pape)
poet. = καταβατός, herabsteigend worauf, wodurch man herabsteigen kann, καταιβαταὶ θύραι ἀνθρώποισιν, Eingänge zum Herabsteigen für Menschen, Od. 13.110.
Russian (Dvoretsky)
καταιβᾰτός: открывающий спуск, т. е. доступный (αἱ θύραι καταιβαταὶ ἀνθρώποισιν Hom.).
English (Autenrieth)
to be descended, passable, Od. 13.110†.
Greek Monolingual
καταιβατός, -ή, -όν (Α)
αυτός από τον οποίο μπορεί κάποιος να κατέβει.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ποιητ. τ. του καταβατός. Το καται- πιθ. κατ' επίδραση του καταιβάτης.
Greek Monotonic
καταιβᾰτός: -ή, -όν, ποιητ. αντί καταβατός, θύραι κ., πύλες μέσω των οποίων οι άνθρωποι κατηφορίζουν, αυτός που οδηγεί προς τα κάτω, σε Ομήρ. Οδ.
Greek (Liddell-Scott)
καταιβᾰτός: -ή, -όν, ποιητ. ἀντὶ τοῦ καταβατός, θύραι… καταιβαταὶ ἀνθρώποισι, δι’ ὧν οἱ ἄνθρωποι καταβαίνουσιν, Ὀδ. Ν. 110.
Middle Liddell
καταιβᾰτός, ή, όν poet. for καταβατός
θύραι κ. gates by which men descend, downward-leading, Od.
Mantoulidis Etymological
Ποιητ. ἀντί τοῦ καταβατός τοῦ καταβαίνω → κατά + βαίνω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.
