ὀρείφοιτος: Difference between revisions
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
(29) |
(5) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ὀρείφοιτος]] και [[ὀρεσίφοιτος]] και [[οὐρεσίφοιτος]] -ον (Α)<br />αυτός που περπατεί, που συχνάζει στα όρη (α. «ὀρείφοιτοι ποιμένες», Βάβρ.<br />β. «ὀρείφοιτα θηρία», Βάβρ.<br />γ. «ὀρείφοιτοι Βάκχαι», Κορνούτ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>ὀρει</i>- / <i>ὀρεσι</i>- (<b>βλ. λ.</b> <i>όρος</i> [II]) <span style="color: red;">+</span> -<i>φοιτος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>φοιτῶ</i> «[[συχνάζω]]»), <b>πρβλ.</b> <i>αερό</i>-<i>φοιτος</i>]. | |mltxt=[[ὀρείφοιτος]] και [[ὀρεσίφοιτος]] και [[οὐρεσίφοιτος]] -ον (Α)<br />αυτός που περπατεί, που συχνάζει στα όρη (α. «ὀρείφοιτοι ποιμένες», Βάβρ.<br />β. «ὀρείφοιτα θηρία», Βάβρ.<br />γ. «ὀρείφοιτοι Βάκχαι», Κορνούτ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>ὀρει</i>- / <i>ὀρεσι</i>- (<b>βλ. λ.</b> <i>όρος</i> [II]) <span style="color: red;">+</span> -<i>φοιτος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>φοιτῶ</i> «[[συχνάζω]]»), <b>πρβλ.</b> <i>αερό</i>-<i>φοιτος</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὀρείφοιτος:''' -ον ([[φοιτάω]]), αυτός που συχνάζει στα βουνά, που τριγυρίζει σ' αυτά, σε Βάβρ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:40, 31 December 2018
German (Pape)
[Seite 372] Gebirge durchschweifend, Schol. Opp. Hal. 3, 386.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui parcourt les montagnes.
Étymologie: ὄρος, φοιτάω.
Greek Monolingual
ὀρείφοιτος και ὀρεσίφοιτος και οὐρεσίφοιτος -ον (Α)
αυτός που περπατεί, που συχνάζει στα όρη (α. «ὀρείφοιτοι ποιμένες», Βάβρ.
β. «ὀρείφοιτα θηρία», Βάβρ.
γ. «ὀρείφοιτοι Βάκχαι», Κορνούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀρει- / ὀρεσι- (βλ. λ. όρος [II]) + -φοιτος (< φοιτῶ «συχνάζω»), πρβλ. αερό-φοιτος].
Greek Monotonic
ὀρείφοιτος: -ον (φοιτάω), αυτός που συχνάζει στα βουνά, που τριγυρίζει σ' αυτά, σε Βάβρ.
