ὠμοκρατής: Difference between revisions
(47c) |
(6) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ές, Α<br /><b>1.</b> αυτός που έχει δυνατούς ώμους ή, κατ' άλλους, ο [[ωμός]] και [[ισχυρός]]<br /><b>2.</b> (ως [[προσωνυμία]] του Αίαντος) αυτός που έχει ωμή, ατίθαση [[δύναμη]] («νῡν γὰρ ὁ δεινὸς [[μέγας]] ὠμοκρατὴς [[Αἴας]] θαλερῷ κεῑται χειμῶνι νοσήσας», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὦμος]] ή [[ὠμός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>κρατής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κράτος]] «[[δύναμη]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>πολυ</i>-<i>κρατής</i>]. | |mltxt=-ές, Α<br /><b>1.</b> αυτός που έχει δυνατούς ώμους ή, κατ' άλλους, ο [[ωμός]] και [[ισχυρός]]<br /><b>2.</b> (ως [[προσωνυμία]] του Αίαντος) αυτός που έχει ωμή, ατίθαση [[δύναμη]] («νῡν γὰρ ὁ δεινὸς [[μέγας]] ὠμοκρατὴς [[Αἴας]] θαλερῷ κεῑται χειμῶνι νοσήσας», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὦμος]] ή [[ὠμός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>κρατής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κράτος]] «[[δύναμη]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>πολυ</i>-<i>κρατής</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὠμοκρᾰτής:''' -ές, γεν. <i>-έος</i> ([[ὠμός]]), αυτός που έχει [[δύναμη]] άγρια, ωμή, [[ορμή]] ατίθαση· ή ([[ὦμος]]) αυτός που έχει δυνατούς ώμους, σε Σοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:40, 31 December 2018
English (LSJ)
ές,
A of rude untamed might, of Ajax, S.Aj.205 (anap.); also expld. as strong-shouldered, v. Sch. ad loc.
Greek (Liddell-Scott)
ὠμοκρᾰτής: -ές, γεν. -έος, (ὠμὸς) ὁ ἔχων δύναμιν ὠμήν, ἀτίθασον, ἐπὶ τοῦ Αἴαντος, Σοφ. Αἴ. 205· οὕτω, ὠμοῖς ἐν νόμοις πατρὸς αὐτόθι 548. - Ἕτεροι, ἧττον ὀρθῶς ἑρμηνεύουσιν ὁ ἰσχυρὸς τοὺς ὤμους, παραβάλλοντες τὰ ἐν Ἰλ. Γ. 227, ἀλλ᾿ ἴδε Σχόλια καὶ ἑρμηνευτάς. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 121.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
aux fortes épaules.
Étymologie: ὦμος, κράτος.
Greek Monolingual
-ές, Α
1. αυτός που έχει δυνατούς ώμους ή, κατ' άλλους, ο ωμός και ισχυρός
2. (ως προσωνυμία του Αίαντος) αυτός που έχει ωμή, ατίθαση δύναμη («νῡν γὰρ ὁ δεινὸς μέγας ὠμοκρατὴς Αἴας θαλερῷ κεῑται χειμῶνι νοσήσας», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὦμος ή ὠμός + -κρατής (< κράτος «δύναμη»), πρβλ. πολυ-κρατής].
Greek Monotonic
ὠμοκρᾰτής: -ές, γεν. -έος (ὠμός), αυτός που έχει δύναμη άγρια, ωμή, ορμή ατίθαση· ή (ὦμος) αυτός που έχει δυνατούς ώμους, σε Σοφ.
