δυσνίκητος: Difference between revisions

From LSJ

Βουλὴν ἅπαντος πράγματος προλάμβανε → Nihil incohes, nisi inito consilio prius → Vor jedem Handeln fasse einen guten Plan

Menander, Monostichoi, 70
(4)
(2)
Line 24: Line 24:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''δυσνίκητος:''' -ον (νῑκάω), [[δύσκολος]] να τον κατακτήσει [[κάποιος]], δυσκολονίκητος, σε Πλούτ.
|lsmtext='''δυσνίκητος:''' -ον (νῑκάω), [[δύσκολος]] να τον κατακτήσει [[κάποιος]], δυσκολονίκητος, σε Πλούτ.
}}
{{elru
|elrutext='''δυσνίκητος:''' (ῑ)<br /><b class="num">1)</b> труднопобедимый ([[Πελοπίδας]] Plut.; [[ἔρως]] Anth.);<br /><b class="num">2)</b> непреклонный (ἡ τοῦ Ἀλεξάνδρου [[φύσις]] Plut.).
}}
}}

Revision as of 06:16, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δυσνίκητος Medium diacritics: δυσνίκητος Low diacritics: δυσνίκητος Capitals: ΔΥΣΝΙΚΗΤΟΣ
Transliteration A: dysníkētos Transliteration B: dysnikētos Transliteration C: dysnikitos Beta Code: dusni/khtos

English (LSJ)

[ῑ], ον,

   A hard to conquer, ἔρως J.AJ18.1.6, cf. Plu.Comp.Pel.Marc.2, D.C.43.28.

German (Pape)

[Seite 684] schwer zu besiegen; Plut. Pelop. 2 Marc. 2; ἔρως Mel. 52 (V, 179).

Greek (Liddell-Scott)

δυσνίκητος: [ῑ], -ον, δυσκατάβλητος, δυσκολονίκητος, Πλούτ. Συγκρ. Πελοπ. Μαρκ. 2.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à vaincre.
Étymologie: δυσ-, νικάω.

Greek Monolingual

δυσνίκητος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα νικιέται.

Greek Monotonic

δυσνίκητος: -ον (νῑκάω), δύσκολος να τον κατακτήσει κάποιος, δυσκολονίκητος, σε Πλούτ.

Russian (Dvoretsky)

δυσνίκητος: (ῑ)
1) труднопобедимый (Πελοπίδας Plut.; ἔρως Anth.);
2) непреклонный (ἡ τοῦ Ἀλεξάνδρου φύσις Plut.).