ἀλαλαγή: Difference between revisions
From LSJ
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
(2) |
(1) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀλᾰλᾰγή:''' ἡ, [[κραυγή]], σε Σοφ. | |lsmtext='''ἀλᾰλᾰγή:''' ἡ, [[κραυγή]], σε Σοφ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀλᾰλᾰγή:''' ἡ v. l. = [[ἀλαλή]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:56, 31 December 2018
English (LSJ)
ἡ,
A shouting, S.Tr.206.
German (Pape)
[Seite 88] ἡ (ἀλαλάζω), eigtl., wie auch Schol. erkl., Kriegsgeschrei, Jauchzen, Eur. H. fur. 10 Phoen. 345; aber Soph. Tr. 206 steht jetzt ἀλαλαῖς nach besseren mss.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλᾰλᾰγή: ἡ, κραυγή, Σοφ. Τρ. 206· πρβλ. ἀλαλή, ἀλαλάζω.
French (Bailly abrégé)
v. ἀλαλή.
Spanish (DGE)
(ἀλᾰλᾰγή) -ῆς, ἡ
• Prosodia: [ᾰ-]
griterío que se produce en el momento del encuentro de los adversarios de guerra, o bien en el duelo o el delirio orgiástico, E.Io 677, App.BC 4.79, Sch.Pi.O.7.68.
Greek Monolingual
η (Α ἀλαλαγὴ) ἀλαλάζω
δυνατή κραυγή χαράς ή ενθουσιασμού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀλαλἀζω.
ΠΑΡ. μσν. ἀλαλάϊ].
Greek Monotonic
ἀλᾰλᾰγή: ἡ, κραυγή, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἀλᾰλᾰγή: ἡ v. l. = ἀλαλή.
