δροίτη

English (LSJ)

ἡ,

   A bathing-tub, bath, A.Ag.1540 (lyr.), Ch.999(985), Eu. 633, Nic.Al.462, Lyc.1108.    2 cradle, Alex.Aet.16.    3 bier, Parth.Fr.44, cf. EM288.4.    4 a dance, Hsch. (The form δρύτη cited from Hermipp. in EM is due to a false derivation from δρῦς.)

German (Pape)

[Seite 667] ἡ, hölzerne Wanne, Badewanne; Aesch. Eum. 603, der es auch für Sarg braucht, Ag. 1521 Ch. 993; Nic. Al. 462; Lycophr. 1108; es findet sich oft δρύτη geschrieben; also wohl von δρῦς.

Greek (Liddell-Scott)

δροίτη: ἡ, ξύλινος λουτήρ, ἐν γένει λουτήρ, πύελος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1540, Χο. 999, Εὐμ. 633· ὡσαύτως Νίκ. Ἀλ. 462, Λυκόφρ., κτλ. ― Ἡ σημασία «νεκρόθηκη» (σορός), ἣν παρέχουσί τινες τῶν Γραμματικῶν, φαίνεται ὅτι ἔχει τὴν ἀρχὴν αὐτῆς ἐκ τούτων τῶν χωρίων· ὁ δὲ τύπος δρύτη ἐσχηματίσθη διά τινος σχετίσεως πρὸς τὴν λέξιν δρῦς.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
1 baignoire;
2 cercueil.
Étymologie: DELG cf. skr. drona « auge ».

Spanish (DGE)

-ης, ἡ
I 1pila, bañera A.A.1540, Eu.633, Nic.Al.462, Lyc.1108.
2 sarcófago c. doble sent. en rel. c. 1, A.Ch.999, Parth.SHell.626.21, cf. 661, dud. en TAM 3.922.8 (Termeso III d.C.).
3 cuna Alex.Aet.17, cf. δοῖτρον.
II δ.· εἶδος ὀρχήσεως Hsch. (cód., pero v. δρομάς).

• Etimología: De *δροϝ-ιτᾱ < *drou̯-, cf. c. otros alarg. ai. dróṇa, angl. tray ‘pilón’, cf. c. disim. δοῖτρον.

Greek Monolingual

δροίτη, η (Α)
1. λουτήρας, ξύλινη μπανιέρα, σκάφη
2. κούνια, λίκνο
3. φέρετρο, νεκροθήκη
4. είδος όρχησης.

Greek Monotonic

δροίτη: ἡ, ξύλινο λουτρό, μπανιέρα, σε Αισχύλ. (άγν. προέλ.).

Russian (Dvoretsky)

δροίτη: ἡ1) корыто, ванна Aesch.;
2) гроб Aesch.