ἐπιπειθής: Difference between revisions
From LSJ
ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν → what is contrary to nature is any developmental aberration from what is in accord with nature (Aristotle, On the Heavens 286a19)
(13) |
(2) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπιπειθής]], -ές (Α) [[επιπείθομαι]]<br />[[ευπειθής]], [[υπάκουος]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ἐπιπειθῶς</i><br />ευπειθώς. | |mltxt=[[ἐπιπειθής]], -ές (Α) [[επιπείθομαι]]<br />[[ευπειθής]], [[υπάκουος]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ἐπιπειθῶς</i><br />ευπειθώς. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπιπειθής:''' повинующийся, послушный (λόγῳ Arst.; [[θηρίον]] Theocr. - v. l. [[ἐπιμηθής]]). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:36, 31 December 2018
English (LSJ)
ές,
A obedient, λόγῳ Arist.EN1098a4; τινί Hierocl. in CA24p.473M.
German (Pape)
[Seite 968] ές, gehorchend, Arist. Eth. 1, 7, 13; Timon. Phlias. 11.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιπειθής: -ές, ὑποκείμενος, τὸ μὲν ὡς ἐπιπειθὲς λόγῳ, τὸ δέ, κτλ., Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 1. 7, 13, Τίμων 1.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui se laisse persuader, obéissant à, τινι.
Étymologie: ἐπιπείθομαι.
Greek Monolingual
ἐπιπειθής, -ές (Α) επιπείθομαι
ευπειθής, υπάκουος.
επίρρ...
ἐπιπειθῶς
ευπειθώς.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιπειθής: повинующийся, послушный (λόγῳ Arst.; θηρίον Theocr. - v. l. ἐπιμηθής).
